Als (online) ondernemer moet je eens te meer rekening houden met nieuwe wetgeving. De regels op de wettelijke garantie zijn nog maar net gewijzigd (lees: verstrengd) en daar zijn inmiddels ook alweer strengere regels voor het afficheren van kortingen en prijsverminderingen. We loodsen jullie even door de headlines, zodat je je tijdig kan voorbereiden.
Transparantie bij prijsverminderingen en kortingen
Wie vanaf 28 mei 2022 op een webshop of in een fysiek verkooppunt kortingen of prijsverminderingen wil afficheren, moet rekening houden met nieuwe, strengere, regels. Vanaf die datum is de zogenaamde “Omnibusrichtlijn” van de Europese Unie in België omgezet in het Wetboek Economisch Recht en dat brengt nieuwe verplichtingen met zich mee. De bedoeling is, zoals zo vaak, om meer transparantie te creëren voor de consument en om een aantal misbruiken, vooral in de context van soldenkortingen, een halt toe te roepen.
Referentieprijs vermelden
Wie in de toekomst kortingen, solden of prijsverminderingen afficheert, moet daarbij expliciet de “referentieprijs” vermelden. Dat is de prijs die gold voor datzelfde product in hetzelfde verkooppunt in de periode voorafgaand aan de kortingsperiode.
Op die manier kan de consument controleren of de korting die hij of zij krijgt ook echt een korting is ten opzichte van de oude prijs. De Economische Inspectie stelt immers nog al te vaak vast dat winkels, zowel online als offline, valse kortingen hanteren, met name tijdens de soldenperiode.
De nieuwe verplichting geldt overigens voor alle verkopen van goederen én diensten, zowel online als offline en ongeacht of de korting al dan niet kadert in de context van een specifieke soldenperiode, braderij, specifieke actie, … Voor goederen die snel bederven of een beperkte houdbaarheid hebben (in de eerste plaats levensmiddelen, snijbloemen wellicht ook, etc…) is gelukkig wel een uitzondering voorzien.
Hoe vermeld je de referentieprijs?
Die referentieprijs mag vermeld worden op elke manier die voor de gemiddelde consument begrijpelijk en duidelijk is. Dat kan bijvoorbeeld zijn door de vermelding op het prijsetiket van een “vorige prijs:__” of “referentieprijs:__” of door vermeldingen als “Nu voor 50 euro, was 100 euro” of “Van 100 euro, nu voor 50 euro”. De prijs t.o.v. dewelke je een korting geeft, moet in elk geval altijd zichtbaar zijn.
Voor de klassieke “bolletjeskortingen” of “stickerkortingen, waar je gekleurde bollen op het etiket kleeft die de korting aangeven, is er overigens geen probleem. Je kan de sticker in de toekomst gewoon naast de oorspronkelijke prijs op het etiket kleven en dat etiket geldt dan als “referentieprijs” (tenzij je natuurlijk de laatste 30 dagen een korting hebt gegeven op die etiketprijs).
Wat is de juiste referentieprijs?
De referentieprijs is de laagste prijs die je gehanteerd hebt in de 30 dagen voorafgaand aan de huidige prijsvermindering (of de laatste 7 dagen voor producten die nog geen 30 dagen verkocht worden). Op die manier wordt voorkomen dat verkopers net voor de soldenperiode hun prijzen verhogen om op die verhoogde prijzen vervolgens een soldenkorting te geven die er in werkelijkheid geen is.
Vervelende bijkomstigheid
Een en ander heeft wel als vervelende gevolg dat je de facto geen twee kortingsacties op eenzelfde product meer kan houden binnen een periode van één maand. Aangezien je verplicht bent om de korting te berekenen op de laagste prijs tijdens de laatste 30 dagen, zou dat immers betekenen dat je bij een tweede korting binnen 30 dagen een korting moet geven niet op de initiële prijs, maar op de eerste kortingprijs. Die laatste is immers de “laagste prijs tijdens de laatste dertig dagen”.
Wie kortingen geeft tijdens een van de vele traditionele lokale braderijen in de sperperiode, zal dus de braderijprijs nadien tijdens de solden als “referentieprijs” moeten hanteren en zal daarop zijn of haar soldenkorting moeten berekenen. Wie tijdens de braderij 20% korting gaf op een kledingstuk van 100 euro, mag met andere woorden bij de start van de solden geen 30% korting op datzelfde kledingstuk van 100 euro afficheren, maar moet als startprijs voor zijn of haar korting de 80 euro vermelden.
Creatieve workarounds
Wil je toch nog opeenvolgende kortingsacties kunnen voeren binnen een korte periode van 30 dagen (bijvoorbeeld herhaalde “weekendkortingen” of “after work kortingen” elke vrijdag? Of wil je toch nog eerst braderijprijzen hanteren net voor de solden en daarna nog soldenkortingen kunnen geven zonder daarbij korting op korting te moeten geven? Dat kan gelukkig wel nog, mits wat creativiteit…
De eerste vaststelling is dat koppelverkopen niet mee tellen voor de 30 dagen “referentieprijs”. Je kan dus perfect eerst een koppelverkoop (“twee voor de prijs van één” of “derde stuk gratis”) houden en daarna, bijvoorbeeld tijdens de solden, een effectieve korting afficheren waarbij je vertrek van de originele volle prijs.
Ook meer algemene communicatie van acties valt buiten de “referentieprijs”. Je kan dus perfect afficheren met termen als “beste prijs”, “promo”, “ronde prijzen”, “2de aan de helft van de prijs”, spaaracties, klantenkaartacties, vouchers, … Let daarbij wél op dat de algemene regels van consumentenbescherming natuurlijk wel blijven gelden en dat je dus geen misleidende of agressieve marktpraktijken mag hanteren (geen valse kortingen, geen misleidende acties, geen lokvogelacties, …).
Ook zogenaamde “progressieve prijsverminderingen” zijn toegelaten. Dat zijn toenemende kortingen doorheen éénzelfde actie of campagne, bijvoorbeeld als de korting stijgt van 10 naar 20 en naar 30 procent in de eerste, de tweede en de derde week van de solden. Je mag dan wel de initiële prijs als “referentieprijs” behouden, tenminste als de totale actieduur niet langer dan 30 dagen is. Ga je voorbij 30 dagen, dan zal je de referentieprijs moeten aanpassen.
Hoe lang mag een korting duren en hoeveel opeenvolgende kortingacties mag ik houden?
De wet zegt niets over de maximale duur van een kortingsacties en zegt ook niet hoe vaak je een actie mag herhalen of hoeveel tijd je tussen 2 acties moet laten.
Wat de ervaring met de economische inspectie ons wél leert, is dat permanente opeenvolgende kortingen (bijvoorbeeld elke maand een “kortingsactie” herhalen gedurende 3 weken en tussenin gedurende één week de “normale” prijs hanteren) als misleidend ten aanzien van de consument gezien wordt, zéker als je tijdens die kortingsacties de indruk wekt dat je korting een “nu of nooit” aanbod is terwijl je weet dat het nog herhaald zal worden in de komende weken en maanden.
Bron: Sirius Legal – Bart van den Brande